ای دوست قبولم کن وجانم بستان مستــم کـــن وز هر دو جهانم بستان بـا هـــر چـــه دلم قـــرار گیـــرد بــی تـــو آتش بــه مـــن انـــدر زن و آنـــم بستـان... مولوی