12a

قدم بگذار بانوی ترنمهای بارانی تو با پاهای خیس خود... قدم بگذار بر شعرم تو که از جنس خورشید فروردین کلامت بوی اردیبهشتی و جنس دست تو ابریشم‌دیبای خردادی قدم بگذار بر شعرمن وجودش ناز زیبای تیر مژگان تو را کم دارد اینجا تنت مرداد زیبای داغ لذت و لبخند لبت شهریور خندان نگاهت مهر بی ایمان آبانی چو آذر شرر می بارد و مستی ازآن چشم های سرد دیماه زمستانی و موهای بلندت بهمن و هستی نفسهایت چو اسفند است ... بر آتش قدم بگذار بانو جان که این دل در پی نوروز می گردد و با تو شام من پاسوز می گردد قدم بگذار بر شعر من تو کم دارد این اشعار قدم بگذار ...