آخر خانم با چشمهای طوسی وپروول زرد به تن

گاهی قهر، گاهی عصبانی، گاهی بی اعتنا، تو را نمی دانم ولی اگر من بودم، در این دنیای بی مهر، کسی که همه ی اینها را روی سرش آوار میکردم و باز هم تا صدایش می کردم می گفت: " جانم " را به این آسانی از دست نمی دادم...