d4

آمدی جانم به قربانت صفا آورده ای درد بی درمان قلبم را دوا آورده ای دور از روی چو ماهت خانهٔ غم بود دل غمگسارم گشتی و با خود شفا آورده ای با خودم گفتم اگر آیی سخن ها گویمت چون بگویم چون لبی پر مدعا آورده ای روز و شب را به امید دیدارت بوده ام وعده ها دادی مرا حالا وفا آورده ای با خودم گفتم امیر ایام هجران شد تمام آمدی خوش آمدی خیلی صفا آورده ای...!!