آخر خانم موهاش تا ممهاش وپر ومشگی با لباس سفید دست به سرگذاشته

کجا ایـستـاده‌ اے؟ چـگونــه است باد از هـر جـهتـی که می وزد عطر تــو را با خود دارد؟ تـو نرفته اے مـیدانم ... از جایـی در هـمیـن نـزدیکـی مرا نـگاه میـکـنی فقـط من نـمی بــینـم...