اخر آقا روی ریل قطار در حال حرکت

۲۲ تیرماه ۱۳۹۸ با تشکر ازهمه آن هایی که رهایمان کردند تنهایمان گذاشتن که یادمان بماند هر سلامی روزی خدافظی به دنبال خواهد داشت که بدانیم تندی علاقه ی امروز ممکن است سردی آینده ای را هم به همراه داشته باشد. رهایمان کردند تا بزرگ شویم و بیشتر به خودمان فکر کنیم... فکر کنیم به انتخاب اشتباهمان، رفتار های کودکانه هایمان، خواسته ها وعقده هایمان ، که بفهمیم امید یعنی چه... درد انتظاز چیست.... حقارت رها شدن را چطور تحمل کنیم. ....وتشکر ویژه از همه آن هایی که ماندند .....باکج خلقی هایمان ساختند ....شانه شدند که درد دل هایمان تکیه داشته باشد .....نوازش شدند بین غم هایمان ....مهرشدند که بدانیم در دنیا مهربانی هم هست ....دست شدند که سقوط نکنیم ....کلام شدند که آرام بگیریم آن ها که رفتند سفرشان به سلامت آن ها که ماندند خانه شان قلب ماست❤