21

دوست یعنی گونه های غنچه ای را به رسم مهربانی ناز کردن دوست یعنی کوچه باغ آرزو را به روی گام یاسی باز کردن دوست یعنی وسعت معصوم دل را به معنای شکفتن گل هدیه دادن دوست یعنی بوته ای از رازقی را میان حجم گلدانی نهادن دوست یعنی جستجوی آبی عشق دوست یعنی فصل پاک پونه بودن دوست یعنی قصه شوق کبوتر دوست یعنی لذت سبز شکفتن دوست یعنی با تواضع راز دل را به یک نیلوفر بی کینه گفتن دوست یعنی وسعتی تا بی نهایت ... دوست یعنی نغمه موزون باران دوست یعنی تا ابد آیینه بودن برای خاطر دلهای یاران دوست یعنی در حضور نیلی صبح گلی را به بهار دل سپردن دوست یعنی ارغوانی گشتن و بعد هزاران دست تنها را فشردن دوست یعنی مثل شبنم عاشقانه گلوی یاس ها را تازه کردن دوست یعنی حجم رویای گلی را میان کهکشان اندازه کردن دوست یعنی پونه را زیر باران میان احساس اندازه کردن دوست یعنی بی ریا چون یاس بودن دوست یعنی انتظار غنچه ها را میان شهر رویا خواب کردن دوست یعنی غصه های زرد دل را به رنگ نقره مهتاب کردن دوست یعنی در سحرگاهی طلایی به یک احساس تشنه آب دادن دوست یعنی نسترن های وفا را به رسم مهربانی تاب دادن دوست یعنی غربت یک اطلسی را ز شوق آرزو سرشار کردن دوست یعنی با طلوع آبی مهر صبور و شوق آرزو سرشار کردن دوست را آن قدر در دل پاک می سرایم که گویی دل یعنی ترا زیبا سرودن فدای دوست ، شقایقهای احساس و رویای بی آغاز سرودن درگوش باغبان گلها نجوای دل انگیز عطر گل یاس ...!!