آخر خانم خنده رو با آبروی قهوه ای بینی به بینی آقا چسبونده

بگذار تو را میان خویشتن و خویش بگویم میان مژگانم و چشم... بگذار اگر تو را به روشنای ماه اعتمادی نیست تو را به رمز بگویم... بگذار تو را به آذرخش بگویم یا با گل نم باران ... بگذار نشانی چشمانت را به دریا پیشکش کنم اگر دعوتم را به مسافرت می‌پذیری ...