#تنهاییعشق و تنهایی به یکدیگر نیازمندند. عشق، هم ابعاد کشفنشده تنهاییمان را بر ما هویدا میکند و هم ملال ما را از با خود بودن تشفی میدهد و هم نیاز و اشتیاق ما را به دیده شدن و گرمایافتن تأمین میکند. از دیگر سو، به نظر میرسد آنکه در تنهایی و مراقبه، بیشتر غواصی کرده باشد، در آبهای عشق نیز، چابکی و ورزیدگی بیشتری خواهد داشت و این امکان را مییابد که زوایای عمیقتری را تجربه کند. بازگشت متناوب به خلوتِ تنهایی و درخودنشستن و در به روی دیگری بستن، نفس لازم و طراوت درخور را برای گشایشی ژرفتر و توجهی عمیقتر به دیگری خواهد بخشید.اریک فروم در کتاب هنر عشق ورزیدن میگوید: توانایی تنها بودن، شرط توانایی عشق ورزیدن است. اروین یالوم در کتاب وقتی نیچه گریست مینویسد: «اگر نتوانیم تنهاییمان را در آغوش کشیم، از دیگری به عنوان سپری در برابر انزوا سود خواهیم جست. تنها زمانی که فرد بتواند همچون شاهین، بینیاز از حضور دیگری زندگی کند، توانایی عشق ورزیدن خواهد یافت.»انسانها سراغ عشق میروند تا خود را فراموش کنند و به تنهایی باز میگردند تا خود را بیابند. گاهی دلمان برای خودمان تنگ میشود و همنوا با شاعر میگوییم:دلم برای خودم تنگ میشود، آریهمیشه بیخبر از حال خویشتن بودم...
Dimension:
707 x 707
سایز فایل:
40 Kb