45

همه ی ما،در خیال مان به یک جای دنج و دور از شلوغی این شهر نیازمندیم ...خیالی که گرد خستگی ها را از دوشمان می تکاند و ما را از تاریکی دور می کند!این خیال دست ما را می گیرد... تا در دشت ها و کوه ها اوج بگیریم و تهی شویم از اندوه ...!و آرزوهایمان جان تازه ای می گیرند و در فراز کوه ها با ما می رقصند!این خیال حتی می تواند نجات روحمان باشد و اشک هایمان را بدزدد و خنده را به لبانمان باز گرداند...!همان خیالهمان جای دنج ..که ما را از اندوه می رهاند و لبخند هایمان را روانه می کند...همان نقطه ی خوشبختی !یا همان پرتو های روشن امید ...آنگونه که دیگر تو در لا به لای زندگی هرگز پیر نمیشوی ...!. #زهرا_شکوری