0 (30)

شاید زیباترین و مانا‌ترین هدیه روز مادر، این باشد که از تقدیس مادر دست برداریم. به مادران اجازه بدهیم بی ترس از قضاوت و احساس بی‌کفایتی، از احساساتشان و اشتباه هایشان سخن بگویند. بدانند در این احساسات تنها نیستند و نباید از خودشان بترسند. بفهمند مادر خوب بودن، به معنای دست شستن از زندگی و لذات فردی نیست. از امروز به مادران اجازه دهیم خستگی و فرسودگی خود را بی‌واهمه بیان کنند، مقدس نباشند، و بیش و پیش از هر چیزی انسان باشند با همه مختصات و محدودیت‌های آن. مادران خود را ببخشیم بابت خطاهای سهوی یا عمدی‌شان، و حتی کم‌کاری در عشق و حمایتی که از آنها انتظار داشته‌ایم. فقط در این صورت است که از تکرار خطاهای آنها در امان خواهیم بود. مقدس انگاشتن مادران ، گهگاه پوششی است برای ندیدن خطاها، و باعث سستی در راه اصلاح اندیشه‌ها و رفتارهای آسیب زا می‌شود. مقدس نباشیم و تقدیس نکنیم.