(597)

توي زندگي، آدما با خيليا حرف مي زنن، اما با همشون درد و دل نمي كن.درد و دل كردن، مثل جار زدن نقطه ضعفه،،عين اين مي مونه كه خودت رو در برابر يكي ديگه خلع سلاح كني. .آدم بي دفاع، با يه تلنگر زمين مي خوره.همه ي حرفا رو نبايد گفت، همه ي اشكا رو نبايد ريخت،،اما كسي كه تا پاي درد و دل كردن مي ره،،يعني ديگه چيزي واسه ي از دست دادن نداره..سخته يه روز، مو به موي خودت رو واسه يه نفر وا كني،،بعد همون يه نفر، كنار بشينه و آب شدنت رو تماشا كنه