(648)

اون وقتایی که اَخمات تو همهاون وقتایی که کارات تو هم گره میخوره و با عصبانیت دست میکنی لایِ موهاتاون وقتایی که تو ترافیکی و زیرِ لب به همه بد و بیراه میگیاون وقتایی که صدات از گلودرد گرفتهاون وقتایی که از خستگی با لباسِ بیرون رو تخت میخوابیاون وقتایی که ته ریشت از بی حوصلگی شده ریشاون وقتایی که آستین اَمن چهارخونه هات مرتب تا نشدهاون وقتا که لبت به قربون صدقه باز نمیشهاون وقتایی که هیچ دلی از نگاهت نمی لرزهوقند تو دلِ کسی آب نمی کنه قد و بالات..بدون یکی هست که،پایِ عصبانیتات،پایِ زیرِ لب حرف زدنات،پایِ ناخوشیات،پایِ خستگیات و پایِ تمومِ بی حوصلگیاتتموم قد وایساده... .