nn

ای پناهگاه من...ای هستی من...چه قدر خوب است که همیشه هستی...وقتی تنها می شوم ، وقتی نمی توانم به کسی بگویم در دلم چه می گذرد، چه قدر زیبا خود را به من نشان می دهی...خداوندم چه بسیار من تو را نافرمانی کردم و تو چه قدر بزرگوارانه گذشتی و حال من هیچ ندارم که بگویم به جز یک عالم شرمساری و خجالت...اشک هایم دیگر مجالم نمی دهد،فقط می خواهم صدایت کنم...بلند...از ته دل...یا اَمان الخائفین یا اَمان الخائفین یا اَمان الخائفین