Opera Snapshot_2020-05-29_134257_www.instagram.com

فهمیده ام که معمولی بودن شجاعت می‌خواهد. آدم اگر یاد بگیرد معمولی باشد نه نقاشی را میگذارد کنار، نه دماغش اگر معمولی است را عمل می کند، نه غصه می خورد که ماشینش معمولی است، نه حق غذا خوردن در یک سری از رستوران های معمولی را از خودش میگیرد، نه حق لبخند زدن به یک سری آدمها را، نه حق پوشیدن یک سری لباس ها را.حقیقت این است که "ترین" ها همیشه در هراس زندگی می کنند. هراس سقوط در لایه آدم های "معمولی" و این هراس می‌تواند حتی لذت زندگی، نوشتن، درس خواندن، نقاشی کشیدن، ساز زدن،خوردن، نوشیدن و پوشیدن را از دماغشان دربیاورد. تصمیم گرفته ام خودِ معمولی م را پرورش دهم. نمی خواهم دیگر آدم ها مرافقط با "ترین"هایم به رسمیت بشناسند. از حالا به خود معمولی ا م عشق می ورزمو به آدم ها هم اجازه دهم به منِ معمولی عشق بورزند