Opera Snapshot_2020-06-07_183055_www.instagram.com

کلبه ای خواهم ساخت ؛در دیاری که در آن ، ردّی از آدم ها نیست ،هیچکس آنجا نیست ...دور خواهم شد از این شهر ، از این حصر ، از اجبار ، جنون ...میله های قفسِ عادت را ؛به درَک خواهم داد ،و به خورشید ، سلام ... و رها خواهم شد ،و رها خواهم زیست ...بوف ها ، در دلِ شب ، همدمِ تنهایی منماه ، امّیدِ شب و ؛رود ، لالاییِ من ...خاکِ اطراف من از ریشه ی گل ها لبریز ،بیشه ام غرق در آرامش اعجاب انگیز ...آسمان ها آبی ،شاپرک ها خندان ،و زمین ، سبز و دلم بی خبر از بیتابی ...دل به دریا که زدم ، خواهم رفت ،کلبه ای خواهم ساخت ،و خودم را به تماشای سکوت ،و به آغوشِ خدا خواهم داد ...