آخر خانم خنده رو لب گلی با عینک وموهای قهوه ای زیاد

❤️من نمی دانم چرا این دل شده رسوای تو آشنای هر شب من، من شدم شیدای تو روی تو نادیده، امشب گشته ام بیمار دل در خیال خود کشیدم صورت زیبای تو من خراب عشق تو، تو ساقی شب های من باز هم دارم به دل من از غمت سودای تو هر شبم در خواب دنبال تو هستم تا سحر کاش می شد تا ببینم یک شبی سیمای تو از غم هجران تو ای رفته از دنیای من از همه دنیا گذشتم تا شوم دنیای تو...❤️❤️❤️