آخر خانم موقرمز خابیده روی تخت با دوتا سگ

❤️یادش بخیر ... کودک که بودم ، تنها اسباب بازی که سرگرمم می کرد ،مداد بود ... هنوز هم روی دیوار گچی اثر نقاشی هایم هست ... از همه بیشتر رنگ سیاهش را دوست داشتم ... برایم تعریف میکنند ... صدای گریه های من ، با دیدن مداد مشکی ، ارام میگرفت ... حتی مداد های کوچک شده و بی سر را از همان دوران ، نگه داشتم ... سرنوشت مرا همان مداد های بی سر نوشتند ... به دست تو امدم ، سیاه شدم و روی دیوار قلبم اثر خاطره هایت را نقاشی کردی ... کوچک شدم ... و حال هم ... بی قلب ... عیبی ندارد اما ... ای کاش توهم ،مرا در خاطرت نگه میداشتی ...❤️❤️❤️