فریبی

نرگس مردم فریبی داشت شبنم می فروختبا همان چشمی که می زد زخم، مرهم می فروختزندگی چون برده داری پیر در بازار عمرداشت یوسف را به مشتی خاک عالم می فروختزندگی- این تاجر طماع ناخن خشک پیر-مرگ را همچون شراب ناب، کم کم می فروختدر تمام سال های رفته بر ما، روزگارشادمانی می خرید از ما و ماتم می فروختمن گلی پژمرده بودم در کنار غنچه هاگل فروش ای کاش با آنها مرا هم می فروخت..#فاضل_نظری