دانلود

آنژیوسارکوم نوعی سرطان نادر است که ممکن است در بافت های عمیق تر مانند کبد و یا قلب ایجاد شود. این بیماری می تواند در قسمت هایی که قبلا مورد پرتو درمانی قرار گرفته اند، ایجاد شود. درمان این بیماری به محل بروز سرطان بستگی دارد. گزینه های درمانی می تواند شامل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی باشد.علائم و نشانه های آنژیوسارکومعلائم و نشانه های این بیماری ممکن است بسته به محل سرطان متفاوت باشند.زمانی که این بیماری بر اندام هایی مانند کبد یا قلب اثر می گذارد، معمولا باعث ایجاد درد می شود. سایر علائم به محل این بیماری بستگی دارند.پزشکان این را می دانند که چیزی سبب جهش سلول در امتداد عروق خونی یا رگ های لنفاوی می شود. این جهش به سلول فرمان می دهد تا به سرعت رشد کند و سلول های غیر عادی بیشتری تولید کند.وقتی که سایر سلول ها می میرند، این سلول های غیر عادی به زندگی خود ادامه می دهند. در نتیجه، سازه ای از سلول های غیر عادی به وجود می آید که از عروق خونی یا رگ های لنفاوی آسسیب دیده، رشد می کنند. با گذشت زمان سلول ها ممکن است از یکدیگر گسسته شوند و به سایر قسمت های بدن پخش شده و سرایت کنند.مرحله بندی سرطان آنژیوسارکوممرحله اولدر مرحله اول، سرطان دارای درجه پایینی است، کوچک است (کمتر از 5 سانتی متر) و به دیگر بخش های بدن سرایت نکرده است.مرحله دومدر مرحله دوم، سرطان با هر درجه ای که باشد، معمولا بزرگتر از مرحله اول است اما به بخش های دیگر بدن شیوع و گسترش پیدا نکرده است.مرحله سومدر مرحله سوم، سرطان دارای درجه بالایی است که به بخش های دیگر بدن شیوع و گسترش پیدا نکرده است.مرحله چهارمدر مرحله چهارم، سرطان در هر درجه و یا اندازه ای که باشد، به بخش های دیگر بدن گسترش پیدا می کند.داروهای آنژیوسارکومعوامل آنتینوپلاستیک مثل دوکسوروبیسین، ایفوسفامید و جمسیتابین برای مهار رشد و همچنین تولید مثل و تکثیر سلول ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.دوکسوروبیسیناین دارو سلول ‌هایی را که تولید سریع DNA را انجام می‌دهند از بین می برد و می‌تواند برای درمان انواع سرطان‌ ها مورد استفاده قرار بگیرد که بیشتر از طریق تزریق داخل وریدی (IV) انجام می‌شود.ایفوسفامید (fex)این دارو یک عامل آلکیله کننده است که به مهار سنتز پروتئین و DNA کمک می‌کندجمسیتابین (Gemzar)ریبونوکلئوتید ردوکتاز مهار شده و با دی اکسایزیتیدین تری فسفات مقابله می کند تا خود را با DNA جای دهد. پس از اتمام دوره درمان، فرد بیمار به مدت چندین سال به معاینات منظم نیاز دارد . بحث و بررسی علائم برای پیشگیری از بروز وقایع ثانویه و نیز عود مجدد بیماری، بسیار مهم است.