e4b6e6ac9435b1f87cb7d49cead4ab45_1024

عشقی را که به مرز دوستی برسد، آن‌جا که دو تن به یک آهنگ پیش روند، رمق نمی‌ماند و نَفَس می‌بُرد. تبِ عشق را لذت وصل فرو می‌نشاند، زیرا تنی که به آن تشنه بود سیراب می‌شود. از دوستی اما، هرچه هم کام بیابیم، باز کام می‌جوییم. در همین عیشِ مدام است که دوستی می‌بالد و استوار می‌گردد، زیرا این شرب جان است و جان را می‌پالاید....#میشل_دو_مونتنی