چه کسی می داندکه تو در پیله تنهایی خود تنهایی؟چه کسی می داندکه تو در حسرت یک روزنه فردایی؟پیله ات را بگشاتو به اندازه پروانه شدن زیبایی!از صدای گذر آب چنان فهمیدم:تند تر از آب روان عمر گران می گذردزندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست!آرزویم این استآنقدر سیر بخندیکه ندانی غم چیست؟!
Dimension:
800 x 800
سایز فایل:
155.37 Kb