اخر خانم با بلوز دامن کلدارروی برگها پائیزی واقا براش چتر گرفته

❤️همدیگر را پیدا می کنند…از فاصله های خیلی دور،،،،از تهِ نسبت های نداشته… انگارجایی نوشته بودکه این ها بایدکنارهم باشند..می شوندهمدم،می شونددوست،می شوندرفیق شفیق زندگیِ خانوادگی، اصلا می شوند جانِ شیرین...درست می نشینند روی تاقچۀ دلِ هم …... حرفهایشان یک جورِ خوبی دلنشین است ،دل برای خنده هاشان ؛حضورشان ضعف می رود... اصلاً،اصلاً بودنشان شیرین است ...وقتی هم که نیستند،هی همدیگر را مرور می کنند و مُدام گوش به زنگ آمدن هم هستند...خدا این آدمها را نگیرد از هم ...آمین زندگیتون پر از آدمهای خوب...❤️❤️❤️آمین یارَبَّ الغالَمین