شاه نشين چشم من

خوبی همین کرشمه و ناز و خرام نیست بسیار شیوه هست بتان را که نام نیست کامی نیافت از تو دل نامراد من جایی که نامرادی عشق است کام نیست ماییم و نیمه شب و ناله ی سحر اهل فراق را طلب صبح و شام نیست گاهی صبا به بوی تو جان بخشدم ولی افسوس کاین نسیم عنایت مدام نیست هرجا که هست جای تو در چشم روشنست بنشین که آفتاب بدین احترام نیست...