عشق را تن پوش جانم ميكني

لحظه دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام، مستم باز می لرزد، دلم، دستم باز گویی در جهان دیگری هستم های ! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ های ! نپریشی صفای زلفم را، دست آبرویم را نریزی، دل – ای نخورده مست – لحظه دیدار نزدیک است...