آخر سیب در دست خانم بالب ولاک گلی وموهای قهوه ای

❤هر روز ، جهان است و فرازی و نشیبی این نیز نگاهی است به افتادن سیبی... در غلغله ی جمعی و " تنها " شده ای باز آن قدر که در پیرهنت نیز غریبی... آخر چه امیدی به شب و روز جهان است ؟ باید همه ی عمر ، خودت را بفریبی...❤❤❤