آخر خانم موفری شرابی زیاد در غروب آفتاب بین گلها نشسته

دقیقه پیش میاید درجان در دایره رویا میاید سبکسال رقصان چون حریر در باد نگاه میکند نمو میکند لطیف است به گریه میاندازد از شادی عشق است یکجوری نگاه است با عشق زمانی عشق ابر میشود در چشم منزل میکند عشق عشق عشق نوعی زندگی است میان خواب و بیداری... نام محفوظ