1426513845162_631-th4

می‌روم دل‌مردگی‌ها را ز سر بیــــرون کنم گر فلک با مــــن نسازد چرخ را وارون کنم بر کلام ناهمــاهنگ جدایـــــی خط کشم در سرود آفرینش نغمــــه‌ای موزون کنم در دو روز عمر خود بسیار حرمان دیده‌ام بس ملامتها کز این نامردمان بشنیده‌ام سر دهد در گوش جانم موی همرنگ شبانم من که عمر رفته بر خاکستر غم چیده‌ام زین سبب گردی ز خاکستر به خود پاشیده‌ام گــــر بمانم یا نمانم بند‌ۀ پیـــــرِزمانم