1053500x620_1514400905748795

آگاه باش که عشق همین لحظه های شاعرانه اش می چسبد ساده و روستایی و بی هدف روی چمن ها چهارزانو بزنی و یار رو به روشن ترین نقطه ی قلبت باشد آن وقت باران سرش را بگذارد سر شانه هایت و رگبارش ترانه شود زیر گوش دشت چه باشد و چه نباشد اینچنین عاشقش باشی آگاه باش که آه و ناله و اندوه عشق را خراب می کند...