1053500x625_1514564591157657

قلب من مسکن غمهاست نمیدانے تو چشمهایم خود دریاست نمیدانے تو بار غربت بہ خدا سنگین است زندگے قصہ و رویاست نمیدانے تو جاده ها کور سفر یعنے چہ ؟ آدمے بے کس تنهاست نمیدانے تو حلقہ بر دست نشستم کہ مگر مرگ آید دیدن مرگ چہ زیباست نمیدانے تو لحظہ ها میگذرد حرف بزن میدانم شعر هم زاده غمهاست نمیدانے تو