احمد رضایی
on 11 دی, 1396
10 views
ایستاده بر پلک هایم
و گیسوان ش تنیده در موهایم
رنگ چشمان مرا دارد
شکل دستان مرا
غرقِ سایه ام می شود
مثل درّی که غرقِ آسمان
هیچ گاه چشمان اش را نمی بندد
و مجال خواب م نمی دهد
و رویاهایش در روز رخشان
خورشید را محو می کند
و مرا که می خندم و می گریم و می خندم
می گوید آن زمان که چیزی برای گفتن ندارم.
پل الوار
Dimension: 640 x 640
سایز فایل: 62.02 Kb
پسند کردم (5)
Loading...
6