images_122

ز دودیده خون فشانم ز غمت شب جدایی چــه كنم كه هست اینها گـل باغ آشــــنایی همه شـب نهاده ام سر ، چوسگان برآستانت كــه رقــیـب در نــیـایـد بــه بــهـانـه گدایی مــــژه‌ها و چــشـم یارم به نظر چــــنان نـماید كـه مـــیان سنبلــستان چـرد آهــوی ختــایی در گـلستان چـشـمم زچـه رو همیشه باز است به امــیـد آنـكـه شـایـد تو به چشم من درآیی