12q

گریه کردم گریه هم این بار آرامم نکرد هرچه کردم هر چه آه انگار آرامم نکرد... روستا از چشمِ من افتاد، دیگر مثل قبل گرمی آغوش گندمزار نیز آرامم نکرد... بی‌تو خشکیدند پاهایم ،کسی راهم، نبرد درد دل با سایه‌ی دیوار هم آرامم نکرد... خواستم دیگر فراموشت کنم اما نشد خواستم اما نشد، این کارنیز آرامم نکرد... سوختم آن‌گونه در تب، آه از مادر بپرس دستمال تب‌ بر نم‌دار هم آرامم نکرد... ذوق شعرم را کجا بردی که بعد از رفتنت عشق و شعرو دفتروخودکارهم آرامم نکرد...!