IMG_۲۰۱۷۰۸۲۷_۲۳۰۴۲۶_8_

نمی‌داند مه نامهربانم که دور از روی خویش بر چسانم چو زلف بی‌قرارش بی‌قرارم چو چشم ناتوانش ناتوانم برو باد و گدایی کن به کویش بگو با آن مه نامهربانم که گر چه می‌نهی بار فراقم و گرچه می زنی تیغ زبانم هنوزم دردت اندر سینه باشد اگر در خاک ریزد استخوانم بپوش از شمع حال سوز خسرو که تا گوید که شبها بر چه سانم