رهایی

تو چون گلبرگ گلهای وحشی ، صحرا ب صحرا و دشت ب دشتی ... نمی دانم با این دل دیوانه طاها چرا بیگانه گشتی ... ز احوالت خبر دارم لیک بی خبر از حال تو ... تو ک روشنگر چشم و چراغ قلب من بودی چرا خاموش گشتی ... اگه صد بهار بشینی گلای عشق و بچینی مث من عاشقه عاشق دیگه هیچگاه نمی بینی ...!