Fire

شبی مست ومستانه می گذشتم از ویرانه ای...!! در سیاهی چشم مستم خیره شد بر خانه ای... نرم نرمک رفتم تا لب پنجره ای صحنه ای دیدم دلم سوخت چون پرپروانه ای ... پدری کور و فلج افتاده اندر گوشه ای مادری مات وپریشان بود همچون دیوانه ای ...!! پسرک از سوز سرما دندان بر هم میفشرد دختری مشغول عیش با مرد بیگانه ای... چون به شد فارغ از عیش ونوش آن مرد پلید... دست اندر جیب برد وداد از ان همه پول درشت چند دانه ای... روی سوی آسمان کردم با آه و ناله ای ک ای خداوندا کجاست عدلی و کجاست غیرت مردانه ای ... زیر گوش این شهر فرنگ ک داد مردی میزنندشیرو پلنگ بهر نانی و پولی بی مثقال ، تن فروشی می کند دردانه ای ... درهمین جا مدعی عدل ومساواتندحاکمان شهردرکاخشان تیره بختی افتاده درکاشانه وخودفروشی می کننددختران افسانه ای ... بارالهی با کدامین دلیل و در کدامین محکمه عدل خودبر رخ می کشی ک واعظان برمنبرنویدعدل میدهندودرخفا میکنندآنان کاردیگه ای ... بعد آن دیداربا خود خوردم قسم تا به بعد ازاین نروم مست و مستانه سوی هر ویرانه ای... که در آن خانه ویرانه دختردردانه ای می فروشد عفتش را بهر نان خانه ای ...!