1053236x236_1518594355582762

عجب صبری خدا داده ...عجب صبری خدا داده ... همه همسایه ها رفتن ... همه عاشقترا رفتن ... همه خوشگلترا بار سفر بستن... درون گوشه های قلب من ، هیچکس پیدا نیست ... نمی دانم خدای هست ...نمی دانم ک نوری هست ... هوای باغ دلم چ سردوپائیزیست... چنان بی یاورو یارم ...چنان بیگانه از خویشتن ک حتی ناله ام هم نمی رسدب فریادم ... دراین ظلمت سرا ک نامش زندگیست خدایا ،خدایا توخود تنها یاور من باش دا ...!