500x577_1519285072002962

فکر من را نکن من عادت دارم به نداشتنت به شب های بی پایان به نم نم باران اشک به سردی دیوارهای پوک به کنایه های دلم خورشید را فراموش کرده ام خوشی را هم باورت نمیشود ولی باور کن با همه غریبه ام بی گناه محکومم به عذاب محبوس به سلول انفرادی تنم خدا نگهدارم