500x500_1519211364073562

آن دو بیت چشم تو خیام را دیوانه کرد خانه و کاشانه عطار را ویرانه کرد مثنوی های لبت را شصت من کاغذ کم است مولوی با شمس را بایکدیگر بیگانه کرد هر چه شاعر بود و هر صاحب مقامی عاقبت سر خوش از چشمان مستت راهی میخانه کرد گیسوانت را مده هر دم به آغوش نسیم موج گیسویت شرر اندر دل پروانه کرد عشوه و طنازیت را حافظ شیراز دید گفت:خوش به حال معشوقی که زلفت ‌شانه کرد..