195027_801

ایدئولوژیِ چیز‌های ارزان هزینه‌های گزاف برای رسیدن به ارزانی دیسنت| گفت‌وگو با جیسون دابلیو. مور و راج پاتل، طبیعت، پول، کار، مراقبت، غذا، انرژی و جان. دنیای ما را این هفت چیز ساخته‌اند و آینده‌مان را این هفت چیز شکل خواهند داد. سرمایه‌داری، به‌مثابۀ یک نظام عظیم اقتصادی و سیاسی، برای ارزان‌کردن این هفت چیز، هر کاری کرده است. از برده‌داری و استعمار تا تخریب بی‌سابقۀ منابع زیست‌محیطی کرۀ زمین. کتابی جدید با پیگیری تاریخی این هفت چیز نشان می‌دهد چطور امروز به مرز‌های بحرانی بی‌بازگشت رسیده‌ایم و چطور می‌توان راهی برای نجات یافت. در این گفت‌وگو، سارا جَف، عضو شورای سردبیری مجلۀ دیسنت با جیسون دابلیو. مور و راج پاتل دربارۀ کتاب جدیدشان، تاریخِ جهان در هفت چیز ارزان ۱، به گفت‌وگو نشسته است. گفت‌وگوی آن‌ها در روز نهم نوامبر در [مؤسسۀ فرهنگی]ناینتی سِکِند استریت وای انجام شده است. سارا جف: این گفت‌وگو را با پرسش از ناگت مرغ شروع می‌کنم. ناگت مرغ دربارۀ تاریخ سرمایه‌داری به ما چه می‌گوید؟ راج پاتل: اگر پس از انسان‌ها تمدنی به وجود بیاید، ردی از بقایای آزمایش‌های هسته‌ای و پلاستیک در دریا پیدا خواهد کرد. اما استخوان مرغ هم پیدا خواهد کرد. در این لحظه ۱۲ میلیارد مرغ زنده موجود است، هرچند نه برای مدتی طولانی، زیرا ما سالانه ۵۰ میلیارد قطعه از آن‌ها را می‌خوریم؛ بنابراین در سابقۀ فسیلی ما، تریلیون‌ها استخوان مرغ وجود خواهد داشت؛ و سؤال جالب این است که مرغ‌ها چطور سر از اینجا در آورده‌اند؟ این موجود چگونه به محبوب‌ترین پرندۀ جهان تبدیل شد؟ این پرنده از جنگل‌های آسیا آمده است. وزارت کشاورزی ایالات متحدۀ آمریکا، دانشگاه‌ها و شرکت‌ها برای درست‌کردن نوعی مرغ کبابی که سینه‌هایش آن‌قدر بزرگ است که نمی‌تواند راه برود، با ژن‌های آن ور رفته‌اند. این نمادی از طبیعت ارزان است. اما این مرغ نمی‌تواند خودش را تبدیل به ناگت کند؛ برای این کار نیاز به کار ارزان هم دارید. دریافتیِ کارگران برای کاری عجیب‌وغریب و خطرناک، اگر اصلاً دریافتی داشته باشند، بسیار ناچیز است. بدن‌هایشان با سرعتی وحشتناک در هم می‌شکند. زمانی‌که بدن‌هایشان در هم شکست و صنعتشان آن‌ها را بیرون کرد، این وظیفۀ «اجتماع» -که همه‌جای دنیا اغلب زنان هستند- است که آن‌ها را برای یک کار ارزان جدید، احیا کند. این فقط یکی از جنبه‌های مراقبت ارزان است. این مرغ بدون آنکه خوراک ارزان برایش فراهم شود به دست نمی‌آید. معنایش ۱.۲۵ میلیارد دلار یارانۀ سالانه به صنعت مرغ است، فقط در آمریکا. اما کارگران هم بدون غذای ارزان، با دستمزد‌های کم دوام نمی‌آورند. برای سرپا نگه‌داشتن مرغداری به انرژی ارزان نیاز دارید. برای پشتیبانی مالیِ پروانه‌های کسب‌وکار به پول ارزان نیاز دارید؛ و درنهایت، به جانِ ارزان احتیاج دارید. به رژیمی نیاز دارید که انواع خاصی از جان و بدن را ارزان کند. این یعنی در صنعت مرغ احتمال اینکه زنان و رنگین‌پوستان در شرایط خطرناک آسیب ببینند و در حین فراوری مرغ له شوند، بیشتر است. این‌ها هفت چیز ارزان هستند که در ناگت مرغ تجسم یافته‌اند: طبیعت، پول، کار، مراقبت، غذا، انرژی و جان. این‌ها توضیحی برای تریلیون‌ها استخوان مرغ در سابقۀ فسیلی‌اند. دلیل ما برای نوشتن این کتاب، این است که می‌خواهیم از این ایده گذر کنیم که این قصه قصۀ آنتروپوسین ۲ است، یعنی انسان‌ها انسان‌اند، همان‌طور که پسر‌ها همیشه شیطنت می‌کنند و عقرب‌ها نیش می‌زنند. ماجرا آنتروپوسین نیست، کاپیتالوسین ۳ است.