پروتز

خطرات بزرگ کردن لب با ژل و پروتز در واقع پروتز یک جسم خارجی بوده که به صورت دائمی روی لب باقی می‌ماند و احتمال جابه‌جایی آن بسیار ضعیف است، اما این جسم خارجی ممکن است مقداری حرکات و انحراف‌پذیری لب را محدود کند که در صورت بروز عارضه‌ای، پروتز دچار عفونت شده و باید جسم را خارج کرد. تزریق ژل روشی موقتی است که در آن از ماده «هیالورونیک اسید» استفاده می‌شود و معمولا بین شش ماه تا یک سال جذب می‌شود. با توجه به نوع ژل، کیفیت و نحوه تزریق احتمال جابه‌جایی بخش پایین لب و گلوله شدن آن وجود دارد. تزریق چربی با وجود اینکه سخت‌تر انجام می‌شود، نسبت به دو روش دیگر دارای عوارض و مشکلات کمتری است. در روش تزریق چربی که ماده از بدن خود فرد دریافت می‌شود، 50 درصد آن در هفته اول جذب شده و دو مرتبه نیاز به تزریق دارد. در این روش دیگر جسم خارجی در کار نبوده و عفونت نیز در صورت بروز جذب خواهد شد. پروتز و تزریق ژل به لب، احتمال بروز عفونت در بدن را افزایش می‌دهد. پروتز دائمی لب تا زمانی ‌که وجود دارد، احتمال عفونت نیز باقی است. در مورد تزریق ژل نیز باید گفت در صورتی که طی دوره جذب ژل عفونتی رخ دهد، بسیار خطرناک خواهد بود، زیرا تزریق در سطوح مختلف انجام‌ شده و نمی‌توان مانند پروتز جسم خارجی را بیرون ‌آورد. بنابراین ممکن است سایر نواحی بدن نیز دچار آبسه و عفونت شوند. طی چند ساعت اول پس از عمل، بیمار باید از استفاده از مواد آرایشی لب ها پرهیز کرده و حداقل به مدت 48 ساعت از انجام ورزش سنگین و قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید خودداری کند پس از برجسته‌سازی لب، در صورت انجام عمل‌ جراحی در یک جای بدن مثل دندان، ممکن است میکروب‌ها وارد جریان خون شده و موجب عفونت در بدن شوند. بیشتر عمل‌های جراحی پلاستیک غیر ضروری بوده و جنبه زیبایی دارد، اما در برخی مواقع افرادی که دچار شکاف لب یا مشکلات مادرزادی در نواحی لب هستند، برجسته‌سازی لب می‌تواند کمک زیادی به آنها کند.