231

شقایق تا تو را دیده، چه غنچه کرده لب ها را چه حرصی میخورم میبینم این فرصت طلب ها را... شنیدم آسمان گفته: شبیه توست خورشیدش نمی بایست داد اصلا جواب بی ادب ها را... تو از یک ماه کامل هم برایم ماه تر هستی چ فخری می فروشم من تمام نیمه شب ها را... شفا بخش است چشمانت، لبت درمانگری حاذق ببین بستند دکترهای بیچاره مطب ها را... شکرپاشی نکن با خنده های گاه و بی گاهت شکستی ارج و قرب این عسل ها و رطب ها را... امید دل، قرار جان، بقای عمر، نور چشم، تمام عمر، همه وجود... درو کردی به تنهایی تمام این لقب ها را...!!!