500x888_1529650983340112

سهراب می‌شوم پشت تنهایی خویش اُردو زده نرم و آهسته خیال تو را نقاشی می‌کنم شاملو می‌شوم تَهِ کوچه‌ی بن‌بست فانوس دلم را از بلندترین شاخه‌های درختی خشک می‌آویزم تا اشتیاق دیدارت هوای شعله را داشته باشد منزوی می‌شوم گوشه‌ی قلب خود کِز کرده تا واژه‌های گل کرده از عشق را بیارایم فروغ می‌شوم در ازدحام کوچه‌ی خوشبخت تو آن دریچه باش که در هر لب گشودنش هزار واژه‌ی نگفته دارد برای زنی تنها در آستانه‌ی فصلی سرد #مرجان_لطیفیان