images_144

دلا غمگين مشو زين روزهاى تيره شبديز ميسر نيست فصل گل، مگر از معبر پاييز زمين را بس شكيبايى ز درد شخم ها بايد كه رويد دانه گندم ز خاك خوب و حاصلخيز نمى دانى مگر اى دل تو اعجاز صبورى را؟ به بار آيد ز تاك و رز شراب ناب شورانگيز نمى پايد زمستان و شب و دشوارى سرما بشارت مى دهد گل را همى نوروز رستاخيز “ماندانا خضرايى”