6a43f08da2d4c0932_1024

شاخه را محکم گرفتن این زمان بی فایده ست برگ می‌ریزد، ستیزش با خزان بی فایده ست باز می‌پرسی چه شد که عاشق جبرت شدم در دل طوفان که باشی بادبان بی فایده ست بال وقتی بشکند از کوچ هم باید گذشت دست و پا وقتی نباشد نردبان بی فایده ست تا تو بوی زلف‌ها را می‌فرستی با نسیم سعی من در سر به زیری بی گمان بی فایده ست در من عاشق، توان ذره‌ای پرهیز نیست پرت کن ما را به دوزخ، امتحان بی فایده ست از نصیحت کردنم پیغمبرانت خسته‌اند حرف موسی را نمی‌فهمد شبان، بی فایده ست من به دنبال خدایی که بسوزاند مرا همچنان می‌گردم اما همچنان بی فایده ست