taghas-shamila-shahrabi

گاهی تنها چیزی که از دنیا میخواهی یک رفیق است.یک دوست قدیمی… آدمی که از کودکی در کنارش قد کشیده ای و اشک هایت را بر روی شانه اش جاگذاشته ای. آن قَدر با هم از ته دل خندیده اید که میتوانی درست مانند او لبخند بزنی. حتی حرف ها و رفتار هایتان شبیه به هم شده باشد. شب های تنهایی را فقط با او گذرانده باشی و خدا را عاشقانه شکر بگویی به خاطر نعمتی مثل او. آدمی که جنس رفاقت را می شناسد. عیب هایت را آرام در گوش ات میگوید و خوبی هایت را در گوش همه فریاد میزند. دوستی که راز های دلت را با خیالی راحت به او بگویی و سبک شوی. بدون او یک جای کار لنگ بزند. باید وجودش باشد تا بتوانی زنده بمانی، بتوانی زندگی کنی. آدمی که بلدت باشد.از خانواده به تو نزدیک تر باشد،جای خواهر نداشته ات. حتی از خواهر هم عزیزتر… به نظرم ارزش این دوستی ها از عشق هم بالا تر است. نویسنده : نیلا آوان