sangar-mohammad-mohsen-khadempour

شده از دست خودت پر بکشی گریه کنی قفسی غصه به بستر بکشی گریه کنی تبری هیچ شده شاخه ی سبزت ببُرد آه ِ یک جنگل وُ سنگر بکشی گریه کنی نفسی تازه کنی خاطره ها زنده شود از دلت ریشه ی نِشتر بکشی گریه کنی سبدی گل بخری دور ِ خودت پرسه زنی پرده را سایه ی دلبر بکشی گریه کنی به قراری که نباشد دگر از او خبری بروی شعله به دفتر بکشی گریه کنی تب ِ هر لحظه غمت ، فاصله ها را بِکِشد هی به این ثانیه ها سر بکشی گریه کنی شده خاموش شوی تا بِکُشد درد تو را غزلی خسته به آخر بکشی گریه کنی شاعر : محمد محسن خادم پور