19535111_1824177977899929_4951931364816453632_n (1)

نقاب ها را برداريم برداشتن نقاب دروغین را باید از خودمون شروع کنیم.اگر من نقابم را بردارم و با تو صادقانه روبرو شوم، تو هم جرات میکنی تا نقابت را از چهره راستینت برداری..و صادقانه و عریان با من روبرو میشوی ،دنیای ما ، دنیای روابط آدمها با آدم ها نیست؛ دنیای روابط نقاب ها با نقاب هاست.... آدمها کمتر فرصت میکنند تا سیمای حقیقی یکدیگر را ببینند.چگونه میتواند نقاب را از چهره راستین خود برداشت.. برداشتن نقاب،روش ویژه ای نمیخواهد؛ فقط آن را بردار و زمین بگذار. خودت باش و خودت را آنگونه که هستی،دوست بدار.حتی اگر مجبور باشی برای "خود بودن" بهای سنگینی بپردازی،این بها را بپرداز و خود را بخر. نقاب به چهره زدن است که روش میخواهد..دروغ گفتن است که مستلزم فکر کردن و من و من کردن است. راست گفتن، به فکر کردن نیازی ندارد. گرچه دروغگو کم حافظه است.و همواره خود را لو میدهد .نقابها نیز همواره کج میشوند و دل بیننده را می آزارند. خودت را از پس نقابت بیرون بیاور و به خود فرصت نفس کشیدن بده.تا کی میخواهی فرصت یکباره عمر را صرف نمایش دادن صورتک هایت کنی.؟ آیا حضور کوتاه و موقتی تو در عرصه زندگی برای همین منظور احمقانه است "انسان راستین بی نقاب"، از دنیا بیزار نیست،بلکه دنیا را با همه وجودش دوست میدارد. او فهمی عاشقانه از هستی دارد او همه چیز را عاشقانه میبیند و عاشقانه میفهمد..آنچه که در نگاه تو معمولی و پیش پا افتاده است،در نگاه"انسان راستین بی نقاب" امریست قدسی و معجزه آسا هست..