1b9528171a72bfbd1724e8847aa0dfed_1024

خود گفتم خنده تو دوای درد من است دلبر بی تو غم مهمان وجود سرد من است دلبر خنده کن ای دلبرم تا غنچه ها باز شوند خنده کن گلهای گلستان زیبا وناز شوند گویند خنده بر هر درد بی درمان دواست پس بخندبر عاشقی من دلبر که رواست میدانم دلت چون خنده ا ت با صفاست فدای ان وجودت دلبرکه همیشه با وفاست