السلام-علی-الحسین

دانی که چرا مهر جبین ، خاک حسین است ؟ چون قبله ی دل ، پیکر صد چاک حسین است ! دانی که چرا چوب شود قسمت آتش ؟ بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است ! دانی که چرا آب فراتست گل آلود ؟ شرمنده ز لعل لب عطشان حسین است ! دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش ؟ یعنی که خدا هم ، عزادار حسین است . . . !